Το λιοντάρι είχε γυρίσει τις πλάτες στον Γιαχίν-Μποάζ, τώρα κατέβαινε τη γέφυρα, τις σκάλες, και χανόταν πίσω από το παραπέτο της όχθης.

Ο Γιαχίν-Μποάζ το ακολούθησε. Όταν έφτασε στην όχθη, το λιοντάρι είχε γίνει άφαντο. Μόνο η βροχή, το πλακόστρωτο και ο δρόμος υγρός και γυαλιστερός, τα λάστιχα των αυτοκινήτων σφύριζαν στην άσφαλτο.

"ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ ΤΙΠΟΤΑ!" φώναξε ο Γιαχίν-Μποάζ στον άδειο αέρα και στη βροχή. "ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΤΙ. ΚΑΙ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΗΘΕΛΑ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΚΙ ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΚΑΟΥΜΠΟΪΚΗ ΣΤΟΛΗ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΜΠΙΣΤΟΛΙΑ".

"Μη σκας φιλαράκο" είπε ο αστυφύλακας όταν ο Γιαχίν-Μποάζ έπεσε πάνω του κατεβαίνοντας τις σκάλες. "Μπορεί να σου φέρει ο Αϊ-Βασίλης. Έχουμε καιρό ως το Δεκέμβρη". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ένας συγγραφέας πρωτότυπος, εφευρετικός, με αχαλίνωτη φαντασία. Το έργο του τον τοποθετεί σε μια θέση ισάξια του Τόλκιν και του Λιούις, αλλά ο Ράσελ Χόμπαν εξακολουθεί να είναι μοναδικός, με μια εντελώς δική του φλέβα, γεμάτη μαγεία". (Sunday Times)