Στην ιστορία των λαών της γης υπήρξαν πράγματι μορφές κοινωνικής οργάνωσης που δεν γνώρισαν τον πόλεμο, και πάντα ελπίζουμε ότι θα υπάρξει κάποτε μια εποχή χωρίς πολέμους, έστω και αν τώρα η ελπίδα μας αυτή διαρκώς διαψεύδεται. Ο πόλεμος αποτελεί την καθημερινότητα. Οι ημέρες της ειρήνης εναλλάσσονται με εκείνες του πολέμου, η συνεχής ειρήνη ανήκει στην ουτοπία. Τι είναι όμως τελικά ο πόλεμος; Ένα κατ" εξοχήν απάνθρωπο φαινόμενο; Μια κορυφαία στιγμή αγώνος; Ένα ανθρωπολογικό φαινόμενο συνδεόμενο με το ανθρώπινο ορμέμφυτο της βίας, ή ένας ιστορικά προσδιορισμένος θεσμός; Η μελέτη του αιώνιου αυτού προβλήματος είναι βεβαίως πέρα από τα όρια του παρόντος βιβλίου, ωστόσο η ιστορική προσέγγιση του πολέμου στην κλασική αρχαιότητα, μια εποχή θεμελιώδους σημασίας για τη δημιουργία του σύγχρονου κόσμου, είναι προφανές ότι μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην κατανόησή του. Η κεντρική θέση του φαινομένου του πολέμου στις σχέσεις ανάμεσα στις αρχαίες ελληνικές πόλεις, όπως και στην καθημερινή ζωή και σκέψη των Ελλήνων, τον καθιστούν ένα δομικό στοιχείο της αρχαίας ιστορίας και της αρχαίας σκέψης. Η μελέτη των πολύπλοκων θεσμικών και τεχνικών πλευρών του αποτελεί μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την κατανόηση της αρχαίας ιστορίας και του αρχαίου βίου γενικότερα. Στα εφτά κεφάλαια του παρόντος βιβλίου εξετάζεται κυρίως η τεχνική πλευρά του κλασικού πολέμου, ενώ σε μικρότερο βαθμό θίγονται οι υπόλοιπες όψεις του, πολιτική, κοινωνική και οικονομική. Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Βασική επιδίωξη του συγγραφέα ήταν να προσφέρει ένα χρήσιμο βοήθημα για την κατανόηση της αρχαίας ιστορίας, μέσα από τη γνώση αυτού που στην καθορισμένη στιγμή ήταν εφικτό ή αναγκαίο, φωτίζοντας συγχρόνως τη σκοτεινή πλευρά μιας από τις πιο γόνιμες στιγμές της ανθρωπότητας, όταν ο πόλεμος αποκτά ιδιαίτερη σημασία, τελειοποιούνται οι πολεμικές τεχνικές και διαπιστώνονται οι κανόνες, που θα επιτρέψουν τη μετουσίωση του φαινομένου αυτού της θεσμοθετημένης βίας σ" έναν κώδικα επικοινωνίας.

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)