Ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος, από το 1967 που ιδρύθηκε το Ησυχαστήριό μας ως το 1993, προσπαθώντας να θεμελιώση την μοναχική μας ζωή στην πατερική παράδοση, έμενε κατά διαστήματα κοντά μας και, όταν επέστρεφε στο Άγιον Όρος, έστελνε επιστολές με τις οποίες απευθυνόταν είτε σε κάθε αδελφή, είτε στο σύνολο της Αδελφότητας. Με αυτές απαντούσε σε ερωτήματά μας για διάφορα πνευματικά θέματα, μας βοηθούσε να αντιμετωπίσουμε σωστά δυσκολίες της κοινοβιακής ζωής και, όταν χρειαζόταν, ήλεγχε με τρόπο, "κλαδεύοντας και όχι κουτσουρεύοντας", ό, τι δεν ταίριαζε στην μοναστική πολιτεία. Οι επιστολές αυτές αποτέλεσαν -και αποτελούν- πνευματικό εντρύφημα και στήριγμα στον αγώνα μας.

Βλέποντας ο Γέροντας την πνευματική βοήθεια που αποκομίζαμε από αυτήν την μελέτη, έδωσε ευλογία, λίγους μήνες πριν από την κοίμησή του, να ετοιμασθούν προς έκδοση έξι από τις επιστολές αυτές και ζήτησε να προταχθή η ιδιόχειρη "επιστολή [εν] είδει συμβολαίου", την οποία είχε γράψει στις 2 Φεβρουαρίου του 1988. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)