Εχει και τα καλά της η φυλακή (δεν τρως π.χ. ποτέ μόνος).

Αυτή είναι η φιλοσοφημένη άποψη του μάγειρά της που με την ανατρεπτική του μαγειρική πολύ συχνά μεταμφιέζει το κρέας σε πατάτες γιαχνί. Σερβιριστείτε, λοιπόν, από το καινούργιο βιβλίο του Αρκά. Περιέχει έναν ανεπανάληπτο Μοντεχρήστο, κυνικό κι αδίστακτο όσο ποτέ, χειρότερο κι απ" την Κλημεντίνη, το σπουργίτι που διεκδικεί μια μεγάλη μερίδα κυνικότητας σ" αυτό το πικρά αστείο άλμπουμ. Είναι η Κλημεντίνη, ένα είδος φτερωτού δημοσιογράφου, άγγελου αποκλειστικά δυσάρεστων ειδήσεων, παρά κι ενάντια στον κίνδυνο να γίνει ένα είδος δημοσιογράφου με πατάτες. Κι όπως έλεγε ένας παλιός κατάδικος (λίγο πριν αυτοκτονήσει) πάντα υπάρχουν ευχάριστες πλευρές στη ζωή. Κι αν δεν υπάρχουν, πρέπει να τις φτιάχνουμε μόνοι μας.

Διαβάστε αυτό το βιβλιαράκι. Είναι το έπος της πάλης του Ισοβίτη με τη δυστυχία του. Και μη ρωτήσετε ποιός νικάει...