Όπως σημείωνα και στον Πρόλογο της πρώτης έκδοσης της "Βυζαντινής Υμνογραφίας" (1971), το βιβλίο αυτό αντιπροσωπεύει μόχθο και έρευνα μιας ολόκληρης δεκαετίας. Και πρόσθετα τότε ακόμη πως τα τελευταία πέντε χρόνια είχε γίνει αποκλειστικά η κύρια έγνοιά μου και η καθημερινή μου απασχόληση. Άρχισα να το γράφω στην Ουάσιγκτων το φθινόπωρο του 1966, το τελείωσα σε μια πρώτη μορφή στην Οξφόρδη και το ξαναδούλεψα στο σύνολό του στη Θεσσαλονίκη, το δεύτερο εξάμηνο του 1970. Αν σε όλο αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είχα την ευκαιρία, το μεγάλο προνόμιο, θα έλεγα, να βρίσκομαι κοντά σε μεγάλες βιβλιοθήκες (Library of Congress και Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies στην Ουάσιγκτων, British Museum Library στο Λονδίνο, Bodleian Library στην Οξφόρδη, Bibliotheque Nationale στο Παρίσι, Staatsbibliothek και Institut fur Byzantinistik στο Μόναχο, Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήνα κ.ά.), δε θα ήταν δυνατό να επιχειρήσω να γράψω ποτέ τη "Βυζαντινή Υμνογραφία".

Πολλά κεφάλαια του βιβλίου αυτού στην πρώτη τους μορφή τα έδωσα κατά καιρούς σε διάφορους σεβαστούς και αγαπητούς φίλους να τα διαβάσουν και να μου κάνουν τις παρατηρήσεις τους. Η βοήθειά τους υπήρξε ουσιαστική και πολύτιμη, γι" αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω προς όλους τους τη βαθειά μου ευγνωμοσύνη: τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Στυλιανό, τον Ακαδημαϊκό κ. Κ. Α. Τρυπάνη, τον Καθηγητή κ. Π. Β. Πάσχο κ.ά. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)