Το Μουσείο Ιστορία της Τέχνης στη Βιέννη θεωρείται ένα από τα πλέον σημαντικά μουσεία στον κόσμο, κυρίως λόγω της πινακοθήκης του. Αυτή συγκροτήθηκε με βάση τα έργα που είχε συλλέξει ο αρχιδούκας Λεοπόλδος Γουλιέλμος, δισέγγονος του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β` και κυβερνήτης των Κάτω Χωρών. Και άλλα μέλη του οίκου των Αψβούργων όμως συνέβαλαν στον εμπλουτισμό της με αριστουργήματα απαράμιλλης αξίας.

Εκτίθενται περίπου χίλιοι τετρακόσιοι πίνακες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα έργα των Αντονέλο ντα Μεσίνα και Ραφαήλ, ο πολύτιμος πυρήνας έργων του Τζορτζόνε και ένα σημαντικό σύνολο πινάκων της βενετικής Αναγέννησης από δημιουργούς όπως ο Τιτσιάνο, Βερονέζε και Τιντορέτο. Σε αυτά τα εξέχοντα ονόματα προστίθενται οι δάσκαλοι της φλαμανδικής ζωγραφικής που εργάστηκαν μεταξύ του 15ου και 17ου αιώνα, όπως οι Βαν Άικ, Ρούμπενς και Βαν Ντάικ. Όλοι αυτοί οι κορυφαίοι καλλιτέχνες από κοινού σκιαγραφούν ένα εξαιρετικά σημαντικό πανόραμα της ευρωπαϊκής ζωγραφικής.