ΙΝΔΙΑΝΑ

Η Ινδιάνα είναι ο πρόδρομος της Έμμα Μποβαρύ, γράφει στον πρόλογο της έκδοσης του Γκαλιμάρ (1984), η κυρία Μπεατρίς Ντιντιέ. Έχει την ομορφιά των ηρωίδων που υποφέρουν από την αντίθεση ανάμεσα στο όνειρο και τη φτώχεια της ζωής τους σαν σκλάβες γυναίκες, περιορισμένες μέσα στο στενό σύμπαν της καθημερινής ζωής. . . " Έγραψα την Ινδιάνα το φθινόπωρο του 1831", γράφει η Σάνοη. "Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα, και το έκανα χωρίς να έχω κανένα προσχέδιο, καμιά θεωρία τέχνης ή φιλοσοφίας στο νου μου. [Οι κριτικοί] θέλησαν να δούνε σ" αυτήν ένα προμελετημένο κατηγορώ ενάντια στο γάμο. Δε στόχευσα τόσο ψηλά, και παραξενεύομαι με όλα τα ωραία πράγματα που βρήκε να πει η κριτική. . . Η κριτική έχει υπερβολικό πνεύμα κι αυτό θα είναι ο θάνατός της. Δεν κρίνει ποτέ με αφέλεια κάτι που έχει γραφτεί με αφέλεια". Το ενδιαφέρον της Ινδιάνας δεν είναι μόνο ιστορικό επειδή είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Γεωργίας Σάνδης κι επειδή η παρουσία της Ιστορίας είναι έντονη σ" αυτήν, καθώς και οι αγώνες της γυναίκας ενάντια στην κοινωνία, είναι και λογοτεχνικό. Η Ινδιάνα είναι ένα αριστούργημα της ρομαντικής τέχνης. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)