Ό,τι αγάπησα

Η κυρία Μάρω και ο κύριος Παύλος φιλοξενούν συχνά τα εγγόνια τους. Εκείνα πάντα περνούν όμορφα και λατρεύουν τα παραμύθια της γιαγιάς. Σε μια τέτοια πενθήμερη διαμονή στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού τους, η Παυλίνα και ο Μάριος απόλαυσαν ένα παραμύθι αλλιώτικο από τ’ άλλα. Μ’ αυτό το παραμύθι ταξίδεψαν σε μια εποχή διαφορετική από τη δική τους, στην εποχή των παιδικών χρόνων της γιαγιά τους. Έμαθαν πράγματα που δεν φαντάζονταν. Είδαν τη γιαγιά Μάρω μεσ’ από το μαγικό καθρέπτη του χρόνου να μεταμορφώνεται σε μια παιδούλα συνομήλική τους με άσπρους φιόγκους και σοσόνια. Έπαιξαν μαζί της, χάρηκαν, λυπήθηκαν, έκλαψαν, γέλασαν, καρδιοχτύπησαν κι ενθουσιάστηκαν μ’ αυτήν και την παρέα της. Ήταν ένα ταξίδι υπέροχο, πρωτόγνωρο, μαγικό. Ένα ταξίδι σαν μέσα σ’ όνειρο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]