Έλεγχος διοίκησης

Η παρούσα μελέτη ασχολείται με το δικαίωμα της αναφοράς στις Αρχές, τις Ανεξάρτητες Αρχές και το θεσμό του Συνήγορου του Πολίτη. Ειδικότερα, η μελέτη συμβάλει στην ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 10 του ισχύοντος ελληνικού Συντάγματος, του Ν.Δ. 796/1971 «Περί ασκήσεως του κατά το άρθρο 20 (10 Συντ. 1975/1986/2001) δικαιώματος του αναφέρεσθαι», 1986, 2001. Επίσης εξετάζει τις νέες διατάξεις των άρθρων 101Α και 103 παρ.9 του αναθεωρημένου Συντάγματος που κατοχυρώνουν τις Ανεξάρτητες Αρχές και το θεσμό του Συνήγορου του Πολίτη καθώς και με τους εκτελεστικούς του Συντάγματος Ν. 3051/2003 «Συνταγματικά κατοχυρωμένες Αρχές κ.λ.π.» και το Ν. 3094/2003 «Συνήγορος του Πολίτη και άλλες διατάξεις».

Η εργασία αποτελείται από τέσσερα μέρη. Το πρώτο μέρος εξετάζει την ιστορική εξέλιξη του δικαιώματος της αναφοράς και τη συνταγματική ρύθμισή του στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και τη διεθνή προστασία του δικαιώματος. Αντικείμενο του δεύτερου μέρους της μελέτης είναι το ελληνικό δίκαιο περί του δικαιώματος της αναφοράς. Το μέρος αυτό περιλαμβάνει δύο κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο εξετάζει την ιστορία της συνταγματικής και νομοθετικής ρύθμισης του δικαιώματος, ενώ το δεύτερο κεφάλαιο ασχολείται με την ερμηνεία του ισχύοντος δικαίου.

Το τρίτο μέρος εξετάζει το θεσμό του Ombudsman στη Σουηδία, Αγγλία, Γαλλία και στα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το τέταρτο μέρος αποτελείται από δύο κεφάλαια. Το πρώτο εξετάζει τις Ανεξάρτητες Αρχές και ειδικότερα τις διατάξεις του άρθρου 101Α του Συντάγματος και τον Ν. 3051/2002 ενώ στο δεύτερο εξετάζει τον θεσμό του Συνήγορου του Πολίτη και ιδιαίτερα του Ν. 3094/2003, καθώς και τις νέες αρμοδιότητες που του ανατέθηκαν με τους Νόμους 3304/2005, 3488/2006 και 3769/2009. (Από τον πρόλογο της συγγραφέα)