Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΟΘΟΝΗ

Στα χρόνια που ακολούθησαν αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία βρέθηκε αντιμέτωπη με ασυνήθιστες γι" αυτήν καταστάσεις. Το γερμανικό μυαλό συναντούσε δυσκολίες να προσαρμοστεί στην ιδέα ότι το όνειρο για την αυτοκρατορία είχε καταρρεύσει και στα πρώτα χρόνια της σύντομης ζωής της η Δημοκρατία της Βαϊμάρης είχε να επιτελέσει το δυσχερές έργο από τη μια μεριά να ανταποκριθεί στις εξωτερικές απαιτήσεις (τους βαρείς όρους που είχαν επιβληθεί στη Γερμανία κατά τη συνθήκη των Βερσαλλιών) και από την άλλη να διατηρήσει την ισορροπία στο εσωτερικό της χώρας (την εξέγερση του Σπάρτακου το 1919, το ανεπιτυχές πραξικόπημα του Καπ το 1920). Το 1923, αφού η Γερμανία δεν κατάφερε να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που της είχαν επιβληθεί στις Βερσαλλίες, ο γαλλικός και ο βελγικός στρατός κατέλαβαν την Ρουρ, ενώ ο πληθωρισμός, που πάντα ήταν μια σοβαρή απειλή, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί με τίποτα. Οι υλικές συνθήκες που δημιουργήθηκαν οδήγησαν σε μια γενική πτώση των αξιών και η εσωτερική ανησυχία του έθνους πήρε αληθινά γιγαντιαίες διαστάσεις. [...] (Από την έκδοση)