Φάος, σελήνη, φέγγαρος

Ο Καθρέφτης:

ολόγραμμα μου θηλυκό

και

αντίκρυσμα το μαγικό

εσύ λιβάδι μου τυφλό με τον κρυμμένο θησαυρό εσύ

ο τετραπέρατος

άλφα απ" το αστέρι του βορρά και ωμέγα

από τα θαύματα, το χάρισμα το κλητικό

έλα καλέ, έλα χρυσέ

ο της καλής ελπίδας ακραίος ο ισοκίνδυνος εσύ

η επαγγελία

η ωκεανούς ετάζουσα καμπή και κόψη ο κρίσιμος το ναι το μη

το ασημί - κορμί φωνή σελήνη μου

χάντρα η πληγή η πολύτιμη κέλυφος μαύρο στόμα

εσύ που με ονειρεύτηκες χρησμέ προορισμέ μου

έλα κεκοσμημένε μου! ο έρωτας, ο νυμφώνας

έλα καλέ έλα χρυσέ

έλα αναπεπταμένε μου περιδινούμενέ μου, έλα τα μάτια, ο ολόσωμος,

τα φίλαμε τα φύλλα, ο μοιραίος μου

ο πολλαπλός ο απόλυτος, με το διαμάντι ο σκαλιστός - νερά γρασίδια

η συμφορά, γιαλούσα λάμια μέγαιρα όπου περνάει τον ποταμό

γαλάζιες χάντρες στο λαιμό, στα μπράτσα, στον αστράγαλο

στέκει και καμαρώνεται

η συνωμότης η επίορκη - αφρός

η μελανή λευκότης - κλεμμένη

οι αλίμενοι

η στυγνή στιγμή

και

η άμπελος η χλοερή -ληξίαρχοι ώ- το ξέφραγο οι βότρυς και τα ηχεία - μεγάλυνόν μου της φωνής τη σκέπη

τί θα πει; (Από την έκδοση)

Ένας ελεγχόμενα παραληρηματικός λόγος που αποκαλύπτει τον ειρμό του με τη δεύτερη ανάγνωση, μια ποιητική φυγόκεντρη που δραπετεύει συνεχώς στους τρόπους του δημοτικού τραγουδιού και τις τρυφεράδες του νανουρίσματος, μια ποιήτρια τόσο ώριμη ώστε να μη φοβάται ωραίες λέξεις, άγνωστες, σκουριασμένες στα λεξικά. Δεν έχω παρά να καταθέσω τη διπλή μου συγκίνηση, τη συναισθηματική και την αισθητική. [Από τη σελίδα του facebook του συγγραφέα-μεταφραστή Αχιλλέα Κυριακίδη]