Στην άκρη της πόλης

Ο Παρασκευάς δυο πράγματα αγάπησε στη ζωή του με πάθος: τη γυναίκα του Μαρία και τον «Ριχάρδο Τρίτο», που κάποια μέρα ήθελε να παίξει στο θέατρο. Απόγευμα Μεγάλου Σαββάτου βγήκε να πάρει λαμπάδες και βεγγαλικά για την Ανάσταση. Όταν επέστρεψε, βρήκε στο κρεβάτι τη γυναίκα του μαζί με τον καλύτερό του φίλο, τον Θωμά. Χάθηκε το φως, χάθηκε ο κόσμος, έφυγε και το μυαλό του από το κορμί του και έμεινε μονάχα η σκιά του να πλανιέται στο χάος της Αθήνας. Βυθισμένος μέσα στην τρέλα του, σκεφτόταν συνεχώς το ίδιο πράγμα, θα έπρεπε λοιπόν ή να τη συγχωρήσει ή να τη σκοτώσει ή να σκοτωθεί ο ίδιος. Επειδή όμως η Μαρία, την ημέρα που την έπιασε, ήταν έγκυος περίπου τριών μηνών, αποφάσισε να σκοτωθεί ο ίδιος, το παιδί δεν έφταιγε τίποτα. Με όσα χρήματα του είχαν απομείνει και μιας και μόνος του δεν μπορούσε να σκοτωθεί, προσέλαβε έναν περιθωριακό τύπο και έκαναν συμφωνία να τον σκοτώσει την ημέρα και την ώρα που θα του έλεγε ο ίδιος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]