Διοίκηση ανθρωπίνων πόρων-Η πρόκληση του 21ου αιώνα στο εργασιακό περιβάλλον

Κάθε χρονική περίοδος που κλείνει προκαλεί για απολογισμό. Στις δεκαετίες που πέρασαν, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση και προσοχή στη μελέτη των προβλημάτων του εργασιακού χώρου. Τα διευθυντικά στελέχη ανέπτυξαν και εφάρμοσαν νέες μεθόδους διεύθυνσης και οργάνωσης της εργασίας. Οι επιστήμονες διατύπωσαν θεωρίες και πρότειναν συστήματα για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των επιχειρήσεων και τη βελτίωση του ηθικού των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι απαίτησαν καλύτερη ποιότητα ζωής στον εργασιακό χώρο. Οι κυβερνήσεις υιοθέτησαν θεσμικές και νομοθετικές ρυθμίσεις, που αφορούσαν και αποσκοπούσαν στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της ποιότητας ζωής στον εργασιακό χώρο, αλλά και στην ανάπτυξη υψηλότερου επιπέδου εργατικής υπευθυνότητας και συμμετοχής στη διοίκηση των οργανώσεων. Πώς διαγράφονται οι εξελίξεις στον αιώνα που ανατέλλει; Στην κοινωνία των πληροφοριών «η οργάνωση μαθαίνει» για να αντιμετωπίσει το διεθνή πλέον ανταγωνισμό, «οι εργάτες της γνώσης» που την αποτελούν μοχθούν για «συνεχή βελτίωση ποιότητας» και ανανέωση, στα πλαίσια ευέλικτων δομών, που επιτρέπουν τη συνεργασία, ώστε τα πολύπλοκα προβλήματα να επιλύονται με δημιουργική σκέψη. Η ανάπτυξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μέσω αποτελεσματικής διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού προβάλλει επιτακτικά. (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ)