ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: ΑΛΚΗΣΤΙΣ-ΜΗΔΕΙΑ-ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ-ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ-ΕΚΑΒΗ-ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΣ

Άλκηστις

Διδάχθηκε το 438 π.Χ. και ήταν το τελευταίο έργο μιας τετραλογίας (μαζί με τα δράματα Κρήσσαι, Αλκμέων ο δια Ψωφίδος και Τήλεφος), με την οποία ο ποιητής κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Ο μοναχογιός του βασιλιά των Φερών της Θεσσαλίας Άδμητος πρέπει να πεθάνει, αν δεν θυσιαστεί κάποιος άλλος γι" αυτόν. Οι γέροντες γονείς του δεν δίνουν τη ζωή τους για το γιο τους. Η ωραία γυναίκα του, όμως, η Άλκηστη, είναι πρόθυμη να πεθαίνει για να σώσει τον άντρα της. Την ξαναφέρνει στη συνέχεια στη ζωή ο Ηρακλής, αρπάζοντάς την από τα χέρια του Θανάτου. Καθώς η Άλκηστις ήταν το τελευταίο δράμα της τετραλογίας, δηλαδή είχε θέση σατυρικού δράματος, έχει μια σκηνή με τον Ηρακλή, που έχει κωμικό χαρακτήρα. Ο Ευριπίδης παρουσιάζει με γλαφυρότητα τα συναισθήματα όλων των χαρακτήρων του δράματος και αναδεικνύει το πρότυπο της γυναικείας αφοσίωσης υπέρ του ανδρός. Πριν από τον Ευριπίδη ένα έργο με το ίδιο όνομα είχε γράψει και ο Φρύνιχος. [...] (Από την έκδοση)