Μετά την τελευταία σχολική χρονιά και τα απίστευτα γεγονότα που συνέβησαν, το μόνο που είχα ανάγκη περισσότερο από οτιδήποτε άλλο… ήταν ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Κι όταν λέμε διακοπές, εννοούμε καλοκαιρινές διακοπές!

Τα νεύρα μου είχαν γίνει σαν αποκριάτικες ποδοπατημένες σερπαντίνες ύστερα από πάρτι βουβάλων…

Κουρέλια δηλαδή!

Μέχρι να τελειώσει το σχολείο, είδα και έπαθα*…

Και εκεί που νόμιζα πως η τύχη είχε γυρίσει πάλι με το μέρος μου, ύστερα από ένα μακρύ διάστημα δοκιμασιών και ατυχών συμβάντων, διαπίστωσα πως αυτά ήταν μόνο η αρχή μέσα στην απίστευτη κακοτυχία μου.

‘Η πως αυτό που ζω είναι απλώς η κανονική ζωή!

Και η κανονική ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα όπως και… φαντάσματα που βρίσκονται παντού.

Ναι, ναι, σωστά ακούσατε…

Φαντάσματα παντού!

Μανούλα μου…