Τα παιδιά της ξενιτιάς

Παντελής Σίμος Καραγκίτσος (ο πατέρας)

«Αυτοβιογραφία ενός ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ»

...το απόγευμα οδηγούμαι στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας. Αυτού, οι συνθήκες κράτησης φρικτές. Ένας πάνω στον άλλο οι κρατούμενοι. Τα κρατητήρια μόλις τα "χανε φτιάξει στα υπόγεια. Έρχεται η γυναίκα μου ύστερα απ" τη λήξη της πολυήμερης απομόνωσής μου. Με πληροφορεί ότι η μικρή μας κόρη έπαθε στραβισμό απ" τον τρόμο της σύλληψης μου. Τα ματάκια της είχαν μετατοπισθεί στο πλάι...

Ηλέκτρα Καραγκίτσου (η κόρη)

«Τα παιδιά της ξενιτιάς»

...συνειδητοποιώ ότι τώρα πια έχω συμφιλιωθεί με το παρελθόν μου και δεν μπορώ ν" αλλάξω τίποτα. Είναι η μοίρα μου, η κληρονομιά μου. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας πρέπει σιγά-σιγά να κλείνουμε κεφάλαια που μας έχουν πονέσει. Αυτό γίνεται περισσότερο για μας τους ίδιους, για να είμαστε καλά με τον εαυτό μας, να αποβάλουμε τον θυμό που κρατάμε μέσα μας, να βρούμε τις ισορροπίες μας... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)