"Στο χωριό των ψαράδων":

Ακουμπισμένος στο παληό κανόνι, πούστεκε όρθιο στην ακροθαλασσιά, φυτεμένο στην άμμο, ο Στέλιος κοίταζε το μικρό, λιμάνι, την παληά προκυμαία και τα σπίτια του γιαλού. Είναι η εικόνα που μένει στο νου του από τα πολύ μικρά του χρόνια, όταν, πιασμένος από το χέρι της μητέρας του, ερχόταν να επισκεφθή το χωριό και το σπίτι του παππού, κάτου στη θάλασσα. Τίποτα δεν άλλαξε, είναι όλα όπως τότες. [...] (Από την έκδοση)