"Κυρά μου!" Έτσι έλεγε την Καρολίνα Βέργου ο Θανάσης το ορφανό αγοράκι, που το βρήκε να κλαίει ο μπιστικός του Βέργου με τη μάνα του νεκρή, δύο ημέρες μέσα στο καλύβι τους, τον έφερε στο υποστατικό του Βέργου.

Ο πατέρας του χαμένος στην Αμερική για χρόνια.

Σε αυτό το μυθιστόρημα οι απρόσμενες καταστάσεις είναι πάρα πολλές.

Τα πρόσωπα που διεκδικούν μία ηλιαχτίδα, και μία καλύτερη ζωή, είναι πολλά.

Σπάνια η ζωή δίνει απλόχερα ευτυχία, συχνά δίνει πόνο, δάκρυα και πίκρες.

Ένα μυθιστόρημα γραμμένο σε απλή γλώσσα της καρδιάς γεμάτο με γεγονότα με επίκεντρο την αγάπη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)