Ο Μ. Καραγάτσης (1908-1960) κράτησε τη στήλη της θεατρικής κριτικής στην εφημερίδα "Βραδυνή" από το 1946 μέχρι το θάνατό του, το 1960.

Ο Καραγάτσης, που παρακολουθεί συστηματικά τη θεατρική κίνηση της Αθήνας, συγχαίρει και στηλιτεύει, αποδοκιμάζει ή ενθαρρύνει ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, μουσικοσυνθέτες. Υποστηρίζει με σθένος τις σκηνικές αναζητήσεις της εποχής: Ενισχύει την εκδοχή ενός Αριστοφάνη με λαϊκότροπες αναλογίες στις πρωτοποριακές σκηνοθεσίες του Σολομού και επιδοκιμάζει τους πειραματισμούς του Κουν στο Θέατρο Τέχνης. Αναγνωρίζει τις ανανεωτικές προτάσεις του Ροντήρη και του Μινωτή στο επίπεδο της εκφοράς του λόγου. Υπερασπίζεται με ενθουσιασμό τη σκηνογραφική κι ενδυματολογική όψη των Τσαρούχη, Βακαλό, Βασιλείου, Μόραλη και την εμπνευσμένη μουσική του Χατζιδάκι. Τέλος, προβλέπει με εκπληκτική ακρίβεια, από τις πρώτες ήδη εμφανίσεις τους, τη λαμπρή σταδιοδρομία του Αλέξη Σολομού, της Έλλης Λαμπέτη και πολλών άλλων.