αρετή,φιλία,ευτυχία

Τα «Ηθικά Ευδήμεια» είναι η πρώτη από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλους (οι άλλες δύο είναι τα «Ηθικά μεγάλα» και τα «Ηθικά Νικομάχεια»). Το όνομα «Ευδήμεια» το έλαβε από το γεγονός ότι εκδότης αυτής ήταν ο περισσότερον εκτιμώμενος από τον Αριστοτέλη μαθητής του Εύδημος ο Ρόδιος ή, κατ’ άλλους, διότι ο φιλόσοφος αφιέρωσε την πραγματεία αυτή στον Εύδημο.

Η πραγματεία αυτή αποτελείται από επτά βιβλία και το περιεχόμενό της είναι αυστηρώς ηθικό· δεν συνδέεται δηλαδή με μίαν πολιτική, πράγμα που συμβαίνει στα «Ηθικά Νικομάχεια».

Τα «Ηθικά Ευδήμεια» έχουν επί πλέον μία θρησκευτική χροιά. Σ’ αυτά η αληθινή αρετή βασίζεται στην θρησκεία και αποτελεί εκδήλωσι της εντολής και εμπνεύσεως ενός υπερανθρώπου λογικού. Η ιδιομορφία αυτή απηχεί την πλατωνική κληρονομιά του Αριστοτέλους ή, κατ’ άλλους, στωϊκή επίδραση.