Οι «Εκκλησιάζουσες» παρουσιάστηκαν στην αθηναϊκή σκηνή το 392 π.χ. Είχαν περάσει 12 χρόνια από τότε που τελείωσε ο Πελοποννησιακός πόλεμος και οι Αθηναίοι δεν είχαν συνέλθει ακόμη απ’ τις συνέπειες του. Το μεγαλείο της δημοκρατίας του Περικλή είχε πια γκρεμιστεί! Όλα αυτά τα χρόνια οι ιδέες της ριζικής αλλαγής έδιναν και έπαιρναν. Οι νεωτεριστές άρχισαν να προβάλλουν μια κοινωνία πιο δίκαιη και πιο ειρηνική. Οι συντηρητικοί πρότειναν μυστηριώδεις συμμαχίες που θα ξανάδιναν στην Αθήνα την παλιά της δόξα! Η ανάγκη κάποιων μεταρρυθμίσεων, απαραίτητων για την αναστήλωση της πολιτείας, ήταν ο μεγάλος καημός της εποχής. . . Ο Αριστοφάνης βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να παρουσιάσει μια ακόμη κωμωδία που βασίζεται σε γυναίκες. Κι αυτό γιατί οι γυναίκες παρ’ όλη τη συντηρητική τους ιδιοσυγκρασία, ακριβώς γιατί έχουν πρακτικό μυαλό, σε δύσκολες περιστάσεις προτείνουν λύσεις - αν όχι εξωφρενικές - πάντως σίγουρα τολμηρότερες από αυτές των ανδρών. . . (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)