(. . .) Στόχος του κειμένου αυτού δεν είναι ούτε να πραγματευθεί γενικά τις βασικές αρχές που διέπουν τη χάραξη και την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, ούτε να αφηγηθώ απλώς και μόνο τα γεγονότα της ελληνικής διπλωματικής ιστορίας, για την οποίαν υπάρχουν αξιόλογα συγγράμματα. Είναι να αντιπαραθέσω τα δυο αυτά στοιχεία το ένα απέναντι στο άλλο. Με την αντιπαράθεση αυτή διευκολύνεται ο σχηματισμός μιας συνθετικής εικόνας που να συνδυάζει τις αρχές εκείνες που επιτρέπουν την άσκηση μιας αποδοτικής εξωτερικής πολιτικής με τον έλεγχο της πρακτικής εφαρμογής -ή μη εφαρμογής- τους στις διάφορες φάσεις της ιστορίας της Νεότερης Ελλάδος. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]